Navigation – Plan du site

AccueilNuméros119LibrairieJean-Pierre Guéno, Les Enfants du...

Librairie

Jean-Pierre Guéno, Les Enfants du silence. Mémoires d’enfants cachés

Jean-Pierre Pisetta
Traduction de Anneleen Spiessens
p. 202
Référence(s) :

Jean-Pierre Guéno, Les Enfants du silence. Mémoires d’enfants cachés, Toulouse: Milan, 2013, 87 p.

Cet article est une traduction de :
Jean-Pierre Guéno, Les Enfants du silence. Mémoires d’enfants cachés [fr]

Texte intégral

1Les Enfants du silence is gebaseerd op een boek dat in 2002 verscheen bij uitgeverij Librio, Paroles d’étoiles. Mémoires d’enfants cachés 1939-1945. Het verhaal werd nu bewerkt voor kinderen van tien tot twaalf jaar. Uit de titel kunnen we afleiden dat het gaat om een verzameling teksten, soms brieven, van Joodse kinderen die tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken leefden in Frankrijk. Hun ouders waren gedeporteerd, en keerden in veel gevallen nooit meer terug.

2Ondergedoken kinderen zijn in feite kinderen die men met de beste bedoelingen heeft willen beschermen, maar die bijna altijd tegen hun zin en onder dwang werden ondergebracht, weggerukt van hun ouders of afgestaan. Ze hebben de oorlog dan misschien wel overleefd, bij velen onder hen lezen we verdriet en onbegrip dat nooit wegebt. Is dit beter dan de dood, zo vragen een aantal overlevenden zich af, een dood die ze samen hadden kunnen beleven met hun ouders, broers en zussen? Ze worstelen een leven lang met die vraag.

3Er rijst een ander probleem: zijn deze teksten, geschreven door volwassenen die als kind zijn ondergedoken, wel geschikt voor een publiek van tien- tot twaalfjarigen, zoals Jean-Pierre Guéno beweert in zijn voorwoord (op de flap lezen we zelfs een optimistische ‘vanaf 10-11 jaar’)? Lezers met een beperkte kennis over de anti-Joodse maatregelen en vervolgingen worden verwezen naar een verklarende woordenlijst, maar we moeten toch vaststellen dat de literaire getuigenissen met hun talrijke allusies te gelaagd zijn voor de vooropgestelde leeftijd. De teksten zijn niet in de eerste plaats voor kinderen bestemd. Een mogelijkheid zou zijn om de teksten in de klas te lezen onder begeleiding van een leerkracht. Echter, dan houden we nog geen rekening met de gruwelijke ervaringen die in het boek staan beschreven en die jonge kinderen van hun stuk kunnen brengen.

4Als volwassene en groot liefhebber van kinderboeken vond ik de verhalen wél erg pakkend. Ik moest denken aan Theodor Herzl die in Der Judenstaat [De Jodenstaat] schrijft dat ‘na een korte periode van verdraagzaamheid de vijandigheid tegenover de Joden toch altijd weer opflakkert’. Als volwassene, dus, moest ik even slikken bij het fragment van de boerin uit Vercors. Twee jaar lang verborg ze een Joods kind in haar huis, maar toen ze aan het kleintje opgewonden vertelde dat Frankrijk eindelijk bevrijd was, staarde het haar stomverbaasd aan. De brave vrouw riep toen uit: ‘Die Joden! Ze zijn waarachtig nooit tevreden!’

5‘Na een korte periode van verdraagzaamheid…’ Had Herzl gelijk?

Haut de page

Pour citer cet article

Référence papier

Jean-Pierre Pisetta, « Jean-Pierre Guéno, Les Enfants du silence. Mémoires d’enfants cachés »Témoigner. Entre histoire et mémoire, 119 | 2014, 202.

Référence électronique

Jean-Pierre Pisetta, « Jean-Pierre Guéno, Les Enfants du silence. Mémoires d’enfants cachés »Témoigner. Entre histoire et mémoire [En ligne], 119 | 2014, mis en ligne le 01 janvier 2016, consulté le 19 avril 2024. URL : http://journals.openedition.org/temoigner/1647 ; DOI : https://doi.org/10.4000/temoigner.1647

Haut de page

Auteur

Jean-Pierre Pisetta

Articles du même auteur

Haut de page

Droits d’auteur

Le texte et les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés), sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.

Haut de page
Rechercher dans OpenEdition Search

Vous allez être redirigé vers OpenEdition Search